EIT+ || Wykrycie bakterii dzięki nanoczujnikowi grafenowemu wytatuowanemu na zębach

EN | PL

strona główna

Obszary badań i rozwoju

Nanotechnologia

Aktualności ze świata nanotechnologii

Wykrycie bakterii dzięki nanoczujnikowi grafenowemu wytatuowanemu na zębach

Kilka lat temu przeprowadzono badanie w celu opracowania nanomateriału, dzięki któremu leczenie kanałowe może okazać się zbędne. Przyjrzyjmy się więc najnowszej nanotechnologii wykorzystywanej w leczeniu zębów. Technologia, o której mowa to nanoczujnik wykonany z grafenu, który może wykryć bakterie w jamie ustnej, kiedy czujnik jest niejako wytatuowany na naszych zębach. Okazuje się, że nanoczujnik wykrywa bakterię, którą nie jest bakterią Streptococcus mutans, czyli główną przyczyną próchnicy.

To badanie, co prawda zostało pierwotnie opublikowane w dzienniku Nature Communications, jednak nie jest w stanie pomóc w zwalczeniu próchnicy, ale za to może stanowić metodę wykorzystywaną do monitorownia stanu zdrowia. Badacze z Tufts University i Princeton University opracowali metodę na umieszczenie bezprzewodowych nanoczujników grafenowych na materiałach biologicznych wykorzystując absorpcję jedwabiu.

Manu S Mannoor, absolwent Princeton University i pierwszy autor pracy mówi: „W naszej pracy przedstawiamy jak można nadrukować grafen na jedwabiu rozpuszczalnym w wodzie. To z kolei umożliwia biotransfer i bezpośredni kontakt nanoczujników grafenowych z szeregiem substratów, w tym tkanek biologicznych i kroplówek, które zapewniają monitorowanie in situ i wykrycie zakażenia bakteryjnego czy infekcji.”

Kluczową kwestią wydaje się tutaj zastosowanie cienkich warstw jedwabiu. Mannoor w artykule na Nanowerk wyjaśnia: „Najpierw nadrukowaliśmy nanoczujniki grafenowe na substratach cienkowarstwowych wykonanych z jedwabiu rozpuszczalnego w wodzie. Następnie grafen jest łączony za pomocą elektrod palczastych, które jednocześnie mają wzór solenoidy. Ostatecznie, ta mieszana struktura składająca się z grafenu, elektrody i jedwabiu zostaje przeniesiona na biomateriały, takie jak szkliwo zębowe lub tkankę. Potem następuje funkcjonalizacja z grafenem dwuczynnościowym - grupami funkcyjnymi biorozpoznawania Adenozynomonofosforanu.”

Źródło: nanonet.pl.